Debbie:

De dag begon al goed! We konden allebei amper slapen van de zenuwen om weer naar huis te gaan!

Toen om 6 uur de wekker ging moest ik echt heeel nodig naar de WC, dus na een klim over de koffers heen buiten de camper te staan, zag ik een Border collie... en geen Ritchie!

Het bleek de hond van de buren te zijn, maar de buren wonen wel een kilometer verder dus dan verwacht je niet een vreemde hond opje boerderij..

Uiteindelijk toen ik terug kwam in de caravan was Joya al lekker wakker zich helemaal aan het klaarmaken voor vertrek!

Toen gingen we om 6:45 aan het ontbijt en konden we om 7:10 weg rijden!

We hadden afgesproken met de boerin van Mariella, zodat die ons naar Newtown kon brengen. Ze waren wel 10 minuten te laat dus wij dachten al dat ze ons vergeten was!

Uiteindelijk toen we in Newtown waren konden we ons treinkaartje kopen en even lekker bijpraten!

Dat bijpraten ging voorral verder in de trein! Alleen Mariella was zoek! Wij dachten dus al dat ze achter was gebleven bij haar boerin! Gelukkig was dat niet zo en verscheen ze halverwege in het gangpad, omdat ze in een andere coupe zat.

Toen we de 2 uur durende treinreis gehad hadden, konden we weer met dat leuke onbemande treintje naar het vliegveld toe!

Op het vliegveld zelf moesten we al 45 min wachten voor we onze koffers konden inleveren aangezien we wel te vroeg waren. Toen dat achter de rug was en wij helemaal blij waren dat onze koffers niet te zwaar waren, konden we naar boven opweg naar de gate. Ook daar moesten we wachten omdat een man er niet was ofzo en de man die er zat uiteindelijk wel de goede was... heel onduidelijk dus

Eenmaal boven waren we belandt in een parfumerie die echt groot was niet normaal.. We moesten dus de bordjes Gate volgen anders kwamen we dat doolhof niet uit! Vervolgens waren we eruit en zagen we op een bord staan dat onze gate over 2 min open zou gaan. We bleven nog even naar het bord kijken omdat het nummer van de gate er nog niet stond en je raad het al SPRONG DAT BORD INEENS OVER VAN 2 MIN NAAR 2UUR!!!!!! niet te geloven!!!!!!

Iemand wist ons daarna te vertellen dat het vliegtuig uit Nederland was vertrokken om naar ons te gaan , maar weer terug was gevlogen omdat ze mensen in Nederland waren vergeten... raar verhaal dus.

Nadat we dus 2 UUR extra bijgepraat hadden en de winkeltjes daar even hadden bezocht, konden we ECHT naar de gate!

Eenmaal daar aangekomen moest je je boardingspass en je ID laten zien om de gate in te komen.. en je raad het al.. Ik kon mn ID nergens vinden!!!! Gelukkig had ik KElly van Dijk die me zij dat ik hem in mn jaszak had gestopt pfffff OPLUCHTING kon ik toch nog mee!!!

Toen we in het vliegtuig zaten wist de Piloot ons te vertellen dat het oorspronkelijke vliegtuig waarmee we zouden vliegen technische problemen had en dus de lucht niet in ging. Ze moesten dus een nieuw KLM vliegtuig uit Nederland laten over komen aangezien wij met KLM vlogen. Die moest ook nog 55 min vliegen en schoon gemaakt worden en het hele rattenplan.

Toen we geland waren en in de aankomst hal stonden te wachten op onze koffers, stonden als die ouders achter de ramen te zwaaien en te doen! Dus de opmerking van 'we zijn in Nederland dus ze staan weer achten het glas' kon niet uit blijven. 20 min laten hoorde we een gepiep en ja hoor, daar kwamen eindelijk onze koffers! En tot mijn opluchting was mijn koffer nu wel dicht en heel uit het vliegtuig gekomen!!

Later toen iedereen z'n ouders, vrienden en famillie had gevonden hoorde je overal om je heen dat ze weer terug wilde naar Wales.

Ik ben toch wel blij dat ik thuis ben, ik weet alleen wel dat ik echt wel een keer terug wil voor die mensen!

Joya's verslag volgt snel!!!